KONAČNO OTKRIVENA ISTINA: Bog je imao ženu!

19. 3. 2011. | posted in |


Bog je imao ženu, a zvala se Ašera - tako bar tvrdi Francesca Stavrakopoulou, voditeljica odjela za Teologiju i religiju Sveučilišta Exeter, prenosi Discovery
bog ilustracija
Njenu teoriju podupire i istraživanje Raphaela Pataia, istoričara koji je 1967. godine prvi progovorio o činjenici da su, prema Knjizi kraljeva, drevni Izraeliti uz Jahvu štovali i Ašeru, i to, ni manje ni više, nego u zajedničkom hramu u Izraelu.

- Poznajete ga pod raznim imenima - Jahve, Bog i Alah, no sve se velike abrahamske religije (židovska, muslimanska i kršćanska) slažu da se radi o jednom bogu, a ne samo jednom među mnogim bogovima - tvrdi Stavrakopoulous. 

- Nakon višegodišnjeg istraživanja istorije i religije Izraela došla sam do zanimljivog, i pomalo nezgodnog, zaključka - Bog je imao ženu.

Svoju teoriju temelji na drevnim tekstovima, amuletima i figuricama pronađenim u iskopinama kod grada Ugarita, odnosno na području današnje Sirije. Svi artefakti i dokazi upućuju na postojanje moćne božice plodnosti pod imenom Ašera. Njena je povezanost s Jahveom očita, iako pokušajima cenzure skrivena, i u Bibliji, kao i u napisima na grnčariji iz 8.st. pKr., pronađenoj u Sinajskoj pustinji, na mjestu zvanom Kuntillet Ajrud.

- Napis na artefaktima odnosi se na zazivanje blagoslova - pojašnjava Stavrakopoulous. 

- Blagoslov se, važno je istaknuti, zaziva od 'Jahve i njegove Ašere', što je jedan od brojnih dokaza da se radilo o božanskom paru. U kombinaciji s biblijskim tekstom iz Knjige kraljeva, koji opisuje štovanje Ašere u Jahvinom hramu, gdje su joj ženske službenice tkale ritualne tkanine, dokazi se više ne mogu ignorisati.

Postojanje tekstova koji spominju "božanski par" potvrdio je i J. Edward Wright, predsjednik Centra za judaističke studije iz Arizone i Albrightovog Instituta za arheološka istraživanja. 

- Unatoč pokušajima cenzure, Ašeru nisu uspjeli u potpunosti 'istjerati' iz Biblije, gdje je najvjerovatnije smetala muškim urednicima koji su skupljali i prevodili tekstove koji zajedno čine Stari zavjet. Analizom tih tekstova, arheoloških dokaza, ali i tekstova naroda koji su graničili sa starim Izraelom, moguće je rekonstuisati ulogu Ašere u religijama Južnog Levanta.

Ašera je mnogima je poznatija pod svojim drugim imenima - Astarta (Grci), Ištar (Asirci i Babilonci) i Inanna (Sumerani). Svim tim narodima Ašera je predstavljala vrlo važno božanstvo, moćno, ali i njegujuće i obnavljajuće, tvrdi Wright. 

- Mnogi prevodioci na engleski 'Ašera' često prevode kao 'Sveto Drvo', što je vjerojatno, inspirisano idejom o jednom i samo jednom biblijskom Bogu, samo još jedan pokušaj skrivanja njenog postojanja i uloge koju je imala - dopunio je.

S teorijom o sveobuhvatnoj cenzuri slaže se i Aaron Brody, direktor muzeja Bade i vanredni profesor na Pacific School of Religion, odjela za Bibliju i arheologiju. 

- Na Ašeru se u nekim tekstovima referiraju kao na 'drvo', koje je posječeno i spaljeno pred Hramom. Spalili su je, kako se navodi, vladari skloni nametanju Jahve kao jedinog, muškog, boga - izjavio je Brody.

- Drevni su Izraeliti bili politeisti - dodaje. 

- Sve do 586. pKr. pravih monoteista, koji su štovali isključivo Jahvu, bilo je izrazito malo. Nakon te godine, progona u Babilon i uništenja Hrama u Izraelu, javljaju se prve naznake strogog monoteizma pod motom 'Jedan bog za sve narode'.
(Index.hr, DEPO/dg)